Tekst: Idar Lind – Melodi: Frode Viken
Han kjæm inn over Svinesund med trailern nesten tom
Og han kjenne at han skulla hatt en blund
Siste stoppen var i Hamburg, mens dæm lasta om
og en kaffekopp da han kryssa Öresund
Han tar sjansen på at UP har avspasert i kveld
Han må opp te Bodø før det e for seint
Gjennom Østfold bruke han gasspedal’n,
som e det liv det gjeld
Det han kjøre mot e nå som itj kan vent
Han kjøre E6, den strakast vei’n
Kanskje ligg det no’n i arman hennes no
E6, han må itj bli for sein
Kanskje kjenne no’n varmen hennes no
På et langstrekk langsmed Mjøsa
gi ein kollega et signal
så han slakke av når han veit kor radarn står
Gjennom Drivdalen e det veiarbeid,
så vei’n e litt for smal
Han e nesten uti elva, men det går
På ei veikro nordom Stjørdalen,
med hår som bynne grån’
sett en som ska te Skibotn som emmisær
Det e trivelig å prat litt, men te Bodø må’n
sjøl om Jesus kjæm og dommedag e nær
Det e kuling over Saltfjellet,
men den legg sæ for ei stund
så dæm slepp å kjør kolonne gjennom snø’n
Kanskje var det emmisæren som fikk ei hjelpanes hand
Når dem kjem te Fauske vinke dæm adjø
Siste biten inn te Bodø må han gi litt ekstra gass
og no merke han at han plutselig e pigg
Attmed Sentralsykehuset finn han parkeringsplass
og går mot fødestua, der han veit ho ligg
