Tekst: Marianne Kristensen/Frode Viken – Melodi: Frode Viken
En guttunge va han som all
Og no låg han der og smila
Ko’ss va det når ho fødd
på en sånn ugunstig plass
Du må nok ha vært fortvila
Kæm va det som hjalp ho den natta
For du va vel itj brukan te sånt
Og sånn som æ har forstått
den historia her
Så va det itj så my utstyr å få lånt
Som mann så veit æ alt
om når det ikke klaffe
Sjøl va æ på gangen å drakk kaffe
Åh!! Sånn en stor og fin gut
Dæm sa han ligna både far og mor
Åh!! Sånn en kvikk og god gut
Han meint han skull’ bli konge
når han vart stor
Æ mått på gangen da det skjedd
Æ vart svimmel, det va jo sånt leven
Lege og jordmor meint æ berre va ivei’n
Så æ fikk trøst mæ med fotball på TV’n
Go’gut’n min vart født på et sjuk’hus
Og din, han vart født i en stall
Vi fikk et lite bilde i lokalavisa
Mens dokk mått tål presset fra all
Æ kjenne smerten når unga
blir mobba og slått
Fordi dem e stor i kjeften
og blir misforstått
